Choć doprowadza nas do łez przy krojeniu, jest to bardzo korzystna dla naszego zdrowia.
Fitoterapeuta dr Ovidiu Bojor pisze w swojej książce „Biblical Plants and Fragrances”, że cebula była jednym z pokarmów, które często spożywały już cywilizacje starożytne.
Cebula znana już w starożytności
Za wikipedią: „Rysunki cebuli znajdowane są na wykopaliskach w Palestynie pochodzących z epoki brązu sprzed około 5000 lat p.n.e. Nie wiadomo, czy była wówczas uprawiana, czy tylko zbierana, większość naukowców jest jednak zdania, że mogła być uprawiana już wówczas: jest bowiem łatwa do uprawy i przechowywania.
Na pewno była uprawiana w Starożytnym Egipcie co najmniej 3200 lat p.n.e. Malowidła na płaskorzeźbach egipskich oraz teksty na grobowcach wskazują, że spożywano ją w dużych ilościach. Podczas budowy piramidy Cheopsa na zakup cebuli dla robotników wydano 1600 talentów, co było kwotą ogromną.
Resztki cebuli znajdowane są pomiędzy zwojami bandaży, którymi w Starożytnym Egipcie owijano mumie, a czasami w oczodołach mumii. Cebula miała wówczas bardzo duże znaczenie gospodarcze, często znajduje się na egipskich wykazach podatkowych.
Również starożytni Rzymianie regularnie jedli cebulę i uprawiali ją w swoich ogrodach.
W Ameryce cebulę przywiezioną przez osadników z Europy zaczęto uprawiać od 1648 r., później okazało się, że Indianie wcześniej już znali i zjadali różne dzikie gatunki miejscowych cebul”[3].
Korzyści zdrowotne cebuli
Cebula jest najzdrowsza spożywana na surowo, ponieważ zawiera związki siarki, które są niszczone przez wysoka temperaturę. Osoby o wrażliwych żołądkach mogą piec cebulę w skórce (podobnie jak ziemniaki).
Cesarz Rzymu Neron używał cebuli jako lekarstwa na przeziębienia, a podczas epidemii cholery używano jej jako środka zapobiegawczego.
Zawiera naturalne antybiotyki pochodzenia roślinnego (tzw. fitoncydy), które zwalczają wiele bakterii i innych zarazków chorobotwórczych.
Podobnie jak czosnek, cebula ma korzystny wpływ na układ sercowo-naczyniowy. Dzięki temu, że rozrzedza krew, cebula zapobiega tworzeniu się skrzepów, odkładaniu blaszek miażdżycowych oraz występowaniu zawału mięśnia sercowego.
Ostatnie badania wykazały, że cebula zawiera związek zwany disiarczkiem allilu propylu, który podobnie jak insulina pomaga regulować poziom cukru we krwi.
Spożywanie cebuli nie może oczywiście zastąpić insulinoterapii, ale ze względu na działanie hipoglikemizujące może być korzystna dla osób z wysokim poziomem cukru we krwi lub cukrzycą.
Cebula działa pobudzająco i uspokajająco na układ nerwowy. Pobudza wątrobę i nerki, wykazując imponujące działanie moczopędne, które wspomaga eliminację mocznika i chlorków.
Wskazania do stosowania cebuli
Wewnętrznie
- chrypka, spazmatyczny kaszel, nieżyt oskrzeli
- obrzęk
- marskość wątroby (profilaktyka)
- zapalenie opłucnej (profilaktyka)
- zapalenie osierdzia (profilaktyka)
- zapalenie gruczołu krokowego (profilaktyka)
- gruczolak prostaty (profilaktyka)
Działa również korzystnie na zewnątrz, dzięki właściwościom antyseptycznym.
Może być pomocna w:
- w stanach zapalnych jamy ustnej, pleśniawkach, infekcjach jamy ustnej i gardła
- czyrakach
- ropniach
- brodawkach
- piegach
- owrzodzeniach
- odmrożeniach
- ukąszeniach owadów
Stosuje się ją w postaci okładów z dojrzałej cebuli, aplikowane miejscowo lub w postaci soku 3-4 razy dziennie (w brodawkach, piegach).
Ovidiu Bojor zaleca spożywanie 1-2 cebuli dziennie. Najlepiej spożywać ją samą lub, jeśli smak jest za ostry, w sałatkach.
Nalewka z cebuli
Cenna jest także w postaci nalewki cebulowej przygotowanej według przepisu: 2 małe cebule pokroić w plasterki i zalać je w 100 ml 70-stopniowego alkoholu; odstawić na 10 dni, następnie odcedzić i wypijać 2 łyżeczki dziennie, popijając niewielką ilością wody, przed obiadem i kolacją.
Wywar z cebuli
W kaszlu, zapaleniu krtani, zapaleniu oskrzeli warto pić wywar z 4-6 cebuli ugotowanych w litrze wody, posłodzony miodem, wypijać 1 szklankę dziennie.
Macerat z cebuli
Przy schorzeniach dróg żółciowych 1-2 cebule zalać 100 ml oliwy z oliwek i zażywać 2-3 łyżeczki dziennie.
