Krzewy pomidora są gotowe do kwitnienia i wiązania owoców gdy osiągną wielkość i dojrzałość, a następuje to w terminie zależnym od odmiany, warunków środowiskowych i metod uprawy.
Trwa to od 6 do 8 tygodni. W tym czasie krzewy są dorodne, duże (osiągają odmianową gotowość do kwitnienia) i zagęszczone. W kątach pomiędzy pędem głównym, a bocznym wyrastają dzikie pędy, które trzeba usuwać, a na wierzchołkach pojawiają się kwiatostany.
Taki krzew powinien kwitnąć obficie i wiązać liczne owoce. Co jednak jeśli kwiatów jest mało, w dodatku opadają i nie wiążą owoców?
Powodem może być fakt, że krzewy jeszcze nie dojrzały odpowiednio, albo zostały przekarmione azotem.
Jeśli krzew jest naprawdę duży i gęsty, a liście lekko odchylają się ku dołowi, to można z dużym prawdopodobieństwem stwierdzić, że powodem jest nadmiar azotu.
Co zrobić, aby pomidory nie przybierały na masie, a wiązały owoce
W czasie owocowania zapotrzebowanie na azot mocno spada, natomiast roślina potrzebuje znacznie więcej niż dotąd innych pierwiastków śladowych w tym głównie potasu i fosforu.
To one stymulują kwitnienie i zawiązywanie owoców. Dlatego w okresie od początku kwitnienia wstrzymujemy karmienie azotem, a staramy się dostarczyć łatwo przyswajalny potas i fosfor.
Pomidory najlepiej karmić monofosforanem potasu. Ale możesz użyć siarczanu potasu lub kalimagnezji. Pomidory karmimy 2-3 razy co 10 dni.
Są w sprzedaży także preparaty biologiczne z alg lub mikroorganizmów, które są bardzo skuteczne w dostarczaniu potasu i fosforu. Należy stosować zgodnie z instrukcją na opakowaniu.