Natura jest hojna. Obdarowuje nas ziołami, które leczą ciało i duszę.
Wypełniają dom aromatem, dodają smaku naszym daniom, rozgrzewają w zimowe wieczory jak dzianinowy koc narzucony na ramiona, dzielą się z nami mądrość naszych przodków i szepczą obietnicę zdrowia.
A my wciąż mamy czas by wyciągnąć z natury to, co najcenniejsze.
Jak zbieramy
Zbieramy w czasie suchym i ciepłym. Rośliny mokre fermentują i tracą właściwości. Pora dnia również jest ważna zbieramy po rosie a przed upałem, lub po nim ale zanim opadnie rosa. Zbieramy w miejscach oddalonych od dróg ale i pół uprawnych, na których stosuje się herbicydy.
Nie myjemy ziół (wyjątkiem są korzenie) i suszymy je zaraz po zebraniu
Jakie zioła zbieramy w sierpniu?
Każde zioło z uwagi na okres wegetacji i kumulacje składników aktywnych zbieramy w innych okresach.
Na sierpień przypada początek zbioru korzeni mniszka lekarskiego oraz kłączy i korzeni mydlinicy lekarskiej a także owoców kolendry.
W tym okresie korzystamy także z dobrodziejstw orzecha włoskiego, z którego pozyskujemy liście (z owocujących drzew).
W sierpniu zbieramy także nasiona kozieradki, owoce anyżu, owoce kopru ogrodowego, owoce czarnego bzu, owoce kaliny koralowej, pędy szałwii lekarskiej (ostatni zbiór) oraz szczyty kwitnących pędów bylicy bożego drzewka.
Sierpień jest też czasem kontynuacji zbiorów np. babki dużej, którą można zbierać od maja do września.
Podczas kwitnienia zbieramy oregano lebiodkę. Oregano kwitnie od czerwca do sierpnia.
Od sierpnia do września kwitnie rdest ptasi, który zbieramy właśnie podczas kwitnienia.
W sierpniu możemy także zbierać rumianek, który generalnie najlepiej zebrać na wiosnę, gdy kwiaty są przed pełnym rozwinięciem, mają wówczas najwięcej dobroczynnych składników. Jednak i te sierpniowe będą wartościowe.
Wrotycz zbieramy od początku lipca do połowy wrześnie więc i sierpień jest dobrym czasem na zbiór.
Nostrzyk żółty kwitnie od lipca do października można go zatem zbierać również w sierpniu.
Dopóki kwitnie, czyli do końca sierpnia, a nawet września można także zbierać dziurawiec.
Kwiaty wiązówki błotnej od czerwca do mniej więcej połowy sierpnia, a kłącza – wiosną, późnym latem lub jesienią.
Jak suszyć
Zasada jest prosta: suszymy w cieniu i przewiewnym miejscu. Najlepiej nadaje się do tego upalna sucha aura i przewiewne pomieszczenie jak strych, wiata, szopa, stodoła itp.
Można także wykorzystać suszarkę do suszenia.
W przypadku gdy zebraliśmy zioła, a spadł deszcz, a nie mamy suszarki, nie należy czekać. W takim wypadku suszymy w piekarniku w bardzo niskiej temperaturze (20-35 stopni), które pilnujemy.
Korzenie i kłącza
Oczyszczone, dokładnie umyte i pocięte na kawałki można nanizać na nitkę i powiesić podobnie jak grzyby. Można także suszyć w suszarkach lub piekarniku.
Łodygi i korę
Suszy się na słońcu, w suszarce lub piekarniku.
Liście
Można suszyć oddzielnie lub z łodygami i kwiatami. Można powiązać w luźne bukiety i suszyć w stanie powieszonym w ciepłym i przewiewnym miejscu, lub rozłożyć na płótnie i tak suszyć.
Kwiaty
Kwiaty wymagają ostrożności ponieważ są bardzo delikatne. Ważne by nie straciły koloru. Najlepiej rozłożyć je na pergaminie i przykryć bibułkami.
Owoce
Owoce dla odmiany suszymy na słońcu lub w piekarniku. Ważne by był przewiew i proces postępował szybko.
Suszone surowce przechowuje się w płóciennych workach, kartonowych pudłach, szklanych lub blaszanych puszkach z wieczkami.
I najważniejsze. Należy pamiętać, że absolutnie wszystkie zioła, bez względu na ich właściwości lecznicze, mają przeciwwskazania. Dlatego przed użyciem należy skonsultować się z lekarzem.