Objawy cukrzycy są dość zróżnicowane. I bardzo łatwo je pomylić z innymi stanami.
Dlatego ludzie, u których rozwija się ta choroba, mogą długo nie zwracać uwagi na pragnienie, problemy trawienne, nadmierne oddawanie moczu i inne alarmy płunące ze strony swojego ciała.
Jak ustalić, czy dana osoba może mieć podwyższony poziom cukru we krwi? Możemy żyć z wysokim poziomem cukru przez lata i nie
aby podejrzewać tego, nie zwracać uwagi na niepokojące znaki. Główne objawy to nadmierne oddawanie moczu, nadmierne pragnienie, nadmierny głód. Co kryje się za tymi objawami?
Sygnały ciała o wysokiej zawartości cukru
Zgodnie z zaleceniami WHO przeciętna osoba powinna spożywać do 6 g cukru dziennie. Jednak dla Według informacji powyższej organizacji osoba pełnoletnia codziennie zużywa około 4 razy więcej niż ta norma – około 22 dwie łyżeczki cukru.
Faktem jest, że dziś nie można znaleźć żywności, która w ogóle nie zawiera cukru. Ale ciało na czas sygnalizuje, że organizm otrzymuje cukier w nadmiarze. Jak to komunikuje?
Objawy wysokiego cukru:
Zwiększone ciśnienie
U osób stale spożywających nadmiar cukru ciśnienie krwi jest wyższe niż normalnie. Specjaliści twierdzą, że do obniżenia ciśnienia, rezygnacja z cukru jest ważniejsza niż z soli. Dieta powinna wyeliminować nawet substytuty cukru.
Wzrost cholesterolu
Duża ilość cukru może zaburzyć stosunek złego do dobrego cholesterolu, co wpływa na stan naczyń i serca. Eksperci sugerują, że problemem jest zdolność fruktozy do aktywacji produkcji trójglicerydów i cholesterol LDL (lipoproteiny o niskiej gęstości).
Nadmierne oddawanie moczu (wielomocz)
Wielomocz jest wynikiem biologicznej i chemicznej reakcji łańcuchowej, która zachodzi we krwi w przypadku nadmiernego stężenia glukozy wypycha płyn wewnątrzkomórkowy do układu krążenia. W ten sposób ciało równoważy koncentrację glukozy we krwi i komórkach. Krew rozcieńcza się płynem wewnątrzkomórkowym i oniża się poziom glukozy we krwi do normy. Ale zwiększa się zawartość płynu we krwi.
W rezultacie dochodzi do dysfunkcji nerek. Nasze nerki są swego rodzaju filtrami, które usuwają odpady i zwracają oczyszczony płyn do organizmu. Reabsorpcja płynu odbywa się przez kanaliki nerkowe, które składają się z nefronów nerek.
Ale jeśli stężenie glukozy przekracza limit, istnieje możliwość ponownego wchłaniania kanalików nerkowych, wywołując tak zwaną diurezę osmotyczną (wydalanie nadmiernej objętości moczu). Dopóki glukoza nie jest znormalizowane, kanaliki nerkowe nie wznowią wchłaniania zwrotnego płynów.
Istnieje mechanizm podwójnej reakcji łańcuchowej. Komórki dostarczają wodę do krwioobiegu, a nerki nie mogą ponownie wchłonąć płynu, wywołując niekontrolowane wydalanie wody z organizmu. Rezultatem jest nadmierne oddawanie moczu.
Kliniczny wielomocz produkuje ponad 2,5 litra moczu dziennie (zdrowe wydalanie wynosi 1,5 litra). Przy skrajnie wysokim poziomie cukru u pacjenta może wynosić do 15 litrów.
Nadmierne pragnienie
Polidypsja jest naturalną reakcją na mechanizm odwodnienia. Sygnał pragnienia jest wysyłany do mózgu przez osmoreceptory, komórki podwzgórza, które badają poziom odwodnienia i wywodują pragnienie.
Związek między nadmiernym oddawaniem moczu i nadmiernym pragnieniem je często źle interpretowany. Wielomocz jest powodowany polidypsją, a nie odwrotnie.
Co więcej, często gdy jesteś spragniony, pijesz napoje gazowane, które zawierają ogromne iloości cukru, co dodatkowo zaostrza problem.
Nadmierny głód
Zwiększone łaknienie jest spowodowane nie tyle wysoką poziomem glukozy we krwi, co niskim poziomem insuliny.
Z każdym wyrzutem insuliny upuszczamy wystarczającą ilość do przeniesienia cząsteczek glukozy z krwioobiegu do komórek, gdzie są one użyte na paliwo do procesów komórkowych.
Jeśli masz cukrzyzę nie zabierasz glukozy, zaczynasz wytwarzać hormony leptyny, greliny i oreksyny.
Wszystkie te hormony mówią podwzgórzu, że ciało chce jeść. K
Utrata masy ciała
Załóżmy, że osoba je dość normalnie, ale gdy poziom glukozy w organizmie jest stale podwyższony, a pacjent straci na wadze. Dlaczego tak się dzieje?
1. Utrata płynu z powodu nadmiernego oddawania moczu prowadzi do utraty wagi.
2. Gdy poziomy insuliny są niewystarczające do metabolizmu glukozy, organizm zaczyna spalać tłuszcz, aby zapewnić komórkom
metabolizm.
3. Duża ilość wydalanego moczu zawiera dużo glukozy, która jest pełna kalorii.
Infekcje
Komórki naszego ciała nie są jedynymi mieszkańcami mikroskopijnego świata, które żywią się glukozą. Jak wiesz, cukier jest pożywką dla bakterii i drożdży.
Infekcje dróg moczowych występują znacznie częściej u kobiet z cukrzycą. Zarówno bakterie, jak i drożdże żywią się glukozą, a wygodne dla nich środowisko jest ciepłe, ciemne i wilgotne.
Jednak oprócz obecności dużej ilości glukozy w moczu z długookresowym wysokim cukrem moze dojść do uszkodzenia tkanki nerwowej. Te zmiany wpływają na zdolność opróżniania pęcherza. A mocz, który pozostaje w nim, jest sprzyjającym środowiskiem dla życia różnych bakterii.
Ponadto vysoki poziom cukru spowalnia ciśnienie krwi, co z kolei zwieksza zdolności leukocytów do dostania się do ognisk zapalnych.
Długie gojenie się ran i ran
Dzieje się tak, ponieważ neutrofile (leukocyty) są wrażliwe na wysoki poziom glukozy. Wysoki poziom cukru we krwi zapobiega przywieraniu neutrofili do wewnętrznych ścian naczyń krwionośnych, niszczy chemotaksję (kontrola chemiczna sygnały, które kierują neutrofile do obszaru uszkodzenia / infekcji) i hamują fagocytozę (gdy komórki zatrzymują się i trawią frakcje stałe).
Kolejnym powikłaniem problemu gojenia się ran jest objętość tlenu. Transport jest zaburzony przez urządzenia peryferyjne
neuropatia (uszkodzenie nerwów) lub choroba naczyń obwodowych. Małe rany mogą przerodzić się w śmierć tkanek.
Powodują martwicę, moga zająć kość doprowadzając do amputacji.
Suchość i swędzenie skóry
Mniej niebezpiecznym, ale bardzo nieprzyjemnym i powszechnym efektem ubocznym wysokiego poziomu cukru we krwi jest sucha skóra. Swędzenie jest pierwszą przyczyną tego zjawiska jakim jest nadmierne oddawanie moczu, które może odwodnić Cię w takim stopniu, że wysuszy skórę.
Kolejny powód – uszkodzenie nerwów może zakłócać normalne diałanie gruczołów potowych, wpływając na naturalne nawilżenie skóry, co wpływa na jej wysuszenie.
Innym stanem skóry związanym z wysokim poziomem glukozy we krwi jest dermopatia cukrzycowa. Objawia się okrągłymi lub owalnymi przebarwionymi plamami na skórze. Choroba nie jest uznawana za niebezpieczną, ale jest uciążliwa.
Istnieje również związek między wysokim poziomem cukru we krwi, a tendencją do trądziku.
Niewyraźne widzenie
Ten problem jest wynikiem nadmiernego oddawania moczu. Stwierdzono powyżej, że gdy stężenie glukozy jest na wysokim poziomie, ciało wypycha płyn z komórek do układu krążenia. Dzieje się tak również w komórkach oka. Jeśli wyściółka oka wysycha, może się odkształcać, a oko traci zdolność normalnej akomodacji.
Bóle głowy i problemy z koncentracją
Nasz mózg jest najważniejszym glukometrem. kiedy komórki mózgu mają trudności z uzyskaniem potrzebnego im paliwa, zaczynają źle funkcjonować.
Może to powodować problemy z pamięcią, myśleniem i zrozumieniem oraz problemy z koncentracją na zadaniach. Bole głowy są również częstym następstwem wysokich poziomów glukozy.
Zmęczenie
Jeśli zawartość glukozy we krwi jest nadmierna, organizm nie przechowuje i nie wykorzystuje jej prawidłowo. Energia też się marnuje, a komórki nie otrzymują potrzebnego im paliwa. Rezultatem jest spadek energii fizycznej.
Stąd wyczerpani ludzie chętniej sięgają po żywność o wysokiej zawartości węglowodanów, aby szybko uzupełnić energię, co oczywiście tylko pogarsza sytuację.
Jeśli czujesz się jak wyciśnięta cytryna każdego dnia, zrewiduj swoją dietę: zrezygnuj ze słodkiej kawy, ciast, słodyczy.
Chroniczne zaparcia lub chroniczna biegunka
Obie dolegliwości mogą zostać wywołane przez wysoki poziom glukozy we krwi, który wpływa na fuunkcjonowanie jelit. W przypadku oddziaływania na jelito cienkie – występuje biegunka, na jelito grube – to zaparcia.
Funkcją jelita cienkiego jest wchłanianie składników odżywczych z już strawionego pokarmu, a funkcją jelita grubego jest
absorpcja wody z resztek trudnych do strawienia.
Jeśli neuropatia z powodu wysokiej zawartości glukozy wpływa na nerwy jelitowe w jelicie cienkim, występuje dysfunkcja ruchliwości, co powoduje opóźnione opróżnianie jelita grubego. Występuje stagnacja płynów w jelicie cienkim, przerost bakteryjny, wzdęcia i biegunka. Biegunka jest stałym towarzyszem 22 procent osób chorych na cukrzycę.
Uszkodzenie nerwów może również hamować przepływ resztek przez jelito grube. Mała ilość ruchu, odwodnienie powoduja zaparcia. Sprawę pogarszają leki, zwłaszcza narkotyczne środki przeciwbólowe lub przeciwdepresyjne.
Drażliwość
Dowiedziono, że wysoki poziom cukru we krwi wywołuje stan depresyjny i niekorzystnie wpływa na zdolność szybkiego myślenia i podejmowania decyzji.
Eksperci nie zgadzają się co do przyczyn. Jedna z teorii mówi, że od wchłaniania glukozy zależy normalne funkcjonowanie mózgu, wahania stężenia wywołuja dysfunkcję mózgu. Druga teoria opiera się na fakcie, że problemen jest szybkość „przewodzenia” nerwu.
Zaburzenia erekcji
Zaburzenia erekcji są częstym skutkiem ubocznym wysokiego poziomu glukozy we krwi i około połowa mężczyzn z cykrzycą doświadcza jej w wieku powyżej 50 lat.
Zdrowa erekcja to zdrowe nerwy, zdrowy przepływ krwi i odpowiednia równowaga hormonów. Aby nastąpiła specjalne sygnały powodują, że naczynia krwionośne się rozszerzają i zwiększa się w nich przepływ krwi.
Gdy gąbczasta tkanka jest nasycona krwią, styka się z zewnętrzną wyściółką elastycznej tkanki, która „zamyka się”. To tymczasowo odcina żyły, umożliwiając ustabilizowanie erekcji.
Wysoki poziom cukru na trzy sposoby wpływa na erekcję: hormonalny, naczyniowy i neurologiczny. W hormonalnym wysoki poziom cukru zakłóca produkcję tlenku azotu, co powoduje hormonalną reakcję łańcuchową, osłabia naczynia krwionośne i nie pozwala na wypełnienie ciała jamistego krwią.
W naczyniowym nadmiar cukru jest bardzo niebezpieczny dla naczyń krwionośnych, ponieważ zmniejsza wydolność tętnic. Podobnie uszkodzenie nerwów wpływa zarówno na zmysły, jak i odbierane sygnały nerwowe.
Jeszcze gorszy jest fakt, że istnieją powszechne leki, które przyczyniają się do zaburzeń erekcji. To są leki na obniżenie ciśnienia krwi, a także niektóre leki przeciwdepresyjne, które zakłócają rozszerzanie naczyń krwionośnych.
Wysokie ciśnienie krwi i depresja są często związane z cukrzycą, a chorzy mężczyźni przyjmują jeden lub więcej z tych leków.
