Podczas kopania gleby na wiosnę często można zobaczyć drutowce – małe żółto-pomarańczowe robaki, które natychmiast „uciekają” w ziemię. Ich obecność oznacza, że Twoje nasadzenia są w prawdziwym niebezpieczeństwie i ryzykujesz, że zostaniesz bez plonów.
W ostatnich latach pojawia się ich coraz więcej z powodu dużych powierzchni odłogów, zmian klimatu korzystnych dla rozwoju szkodników – ciepłe zimy, długa ciepła jesień, gorące i suche lato.
Drutowce nie są wybredne, żerują na uprawach korzeniowych od siewek po dorosłe okazy, wgryzają się głęboko uszkadzając korzenie, bulwy, a nawet podstawę łodygi roślin.
Aby zapobiec takiemu rozwojowi sytuacji, należy podjąć odpowiednie środki przeciwko tym larwom: zastosować całą gamę środków, w tym ludowych.
Czym są drutowce?
Drutowce, to larwy chrząszczy z rodziny sprężykowatych. W przeciwieństwie do innych szkodników (na przykład niektórych much lub motyli), dojrzałe chrząszcze mogą żywić się tkankami roślinnymi, głównie liśćmi. Z tego powodu trzeba walczyć także z dorosłymi.
Największe zagrożenie dla nasadzeń stanowi jednak larwa. Niszczy ziemniaki, marchew, buraki, pietruszkę, selera, warzywa kapustne, winogrona, a także kwiaty i inne rośliny uprawne. Uszkodzone rośliny przestają się rozwijać, opóźniają wzrost, po drodze zarażają się bakteriami i gniją.
Walkę z drutowcami dodatkowo komplikuje fakt, że w sprzyjających warunkach potrafią ukrywać się w glebie nawet przez pięć lat. Na zimę chowają się głęboko w ziemi, robiąc w niej kręte przejścia. A na wiosnę, wraz z ociepleniem, ponownie z nową energią przystępują do niszczenia upraw.
Największe zagrożenie stanowią 2-4-letnie larwy. Dorastają do 20-30 mm i wyglądają jak dość silne robaki z twardą osłoną.
Agrotechniczne środki do zwalczania drutowca
Te proste środki oczywiście nie pozbędą się na zawsze szkodnika i nie zapobiegną całkowicie jego wystąpieniu, ale stworzą dla niego niewygodne warunki życia.
Najpierw należy sprawdzić kwasowość gleby. Drutowce po prostu uwielbiają zakwaszoną glebę. Jeśli gleba w uprawach warzywnych jest kwaśna, należy podczas kopania dodać wapno gaszone, mąkę dolomitową, kredę lub popiół.
Po drugie, konieczne jest ścisłe przestrzeganie płodozmianu i powrót upraw szczególnie „podatnych” na drutowce na ich pierwotne miejsce nie wcześniej niż dopiero po kilku latach. Dlatego z góry zaplanuj ogród, znajdując inne miejsce dla ziemniaków i innych potencjalnych ofiar szkodnika w sezonie.
Po trzecie, trzeba na czas pozbyć się rosnących chwastów i zrobić to zaraz po pojawieniu, nie czekając, aż trawa pszeniczna, łopian i ich inne stworzą warunki dla larw chrząszcza.
Ważną rolę w ochronie przed drutowcami odgrywa wysiew roślin odstraszających. Są to gorczyca i rośliny strączkowe, a z upraw kwiatowych – dalie. Aromat tych roślin odstrasza larwy chrząszcza, jak i dorosłe chrząszcze. Dlatego warto zaplanować sianie ich w pobliżu podatnych upraw.
Naturalnymi wrogami drutowców są drapieżne chrząszcze biegaczowate. Będąc mięsożernymi, eksterminują chrząszcze sprężykowate, czym wyrządzają ogrodnikom nieocenioną przysługę. Możesz zwabić je za pomocą ściółki, wysokich grzbietów, pryzmy, kompostu lub rozłożonych stert kamyków. Drutowcami także żywią się niektóre ptaki. Na przykład szpaki, wrony, kosy, gołębie, gawrony, pliszki i sikory.
Środki ludowe na drutowce
Ogrodnicy chwalą skuteczność łupin cebuli i popiołu. Podczas sadzenia zalecają dodanie 1 łyżki do otworu. Kolejnym pomocnikiem w walce z drutowcami jest skorupka jajka. Zmielona i przemieszana z ziemią.
Zalanie bruzd lub grządek przed sadzeniem naparem ziołowym. Na przykład 500 g suchej pokrzywy lub 200 g liści mniszka należy zalać 10 litrami wody. Taka ilość wystarczy np. na zalanie 20 dołków na ziemniaki. A potem zabieg powtarza się jeszcze dwa razy w ciągu następnego tygodnia.
Drutowce nie lubią nadmanganianu potasu. Aby je odstraszyć, rozpuść 2-4 g nadmanganianu potasu w 10 litrach wody i dodaj nie więcej niż 200-300 ml do każdego dołka. W ten sam sposób możesz podlać marchewki i inne warzywa narażone na działanie drutowców.
Innym sposobem na pozbycie się drutowców jest zastawianie pułapek. Na przykład, umieść stare ziemniaki nasączone środkiem owadobójczym w ziemi obok nasadzeń. Po dwóch dniach wyjmij przynętę z ziemi wraz z drutowcami zadomowionymi i zniszczonymi.
Możesz również rozrzucić niewielką ilość trawy lub obornika. Po kilku dniach zbiorą się w nim się tam nie tylko larwy, ale także same chrząszcze. Nieproszonych gości należy natychmiast wrzucić do ognia wraz z przynętą.
Niektórzy ogrodnicy na półtora do dwóch tygodni przed sadzeniem roślin wysiewają w przyszłym miejscu niewielką ilość kukurydzy, pszenicy, owsa lub jęczmienia. Pojawiające się młode pędy wykopują i niszczą wraz ze szkodnikiem, który bardzo lubi się w nich osiedlać.
Środki owadobójcze
Nie da się pozbyć drutowców raz na zawsze bez użycia przemysłowych środków owadobójczych. A nawet one muszą być stosowane corocznie (czasami kilka razy w roku), aby osiągnąć pozytywny wynik.
Preparaty te stosuje się dokładnie według instrukcji podanej przez producenta. Niektóre z nich służą do podlania gleby, inne do zahartowania sadzeniaków i zabezpieczania ich przed atakiem szkodników po posadzeniu.
Doświadczeni ogrodnicy zalecają łączenie środków przemysłowych i ludowych w celu zwalczania drutowców. Np. sadząc ziemniaki, posyp popiołem bruzdę, włóż tam skórkę cebuli, a następnie użyj jednego z z insektycydów, zgodnie z instrukcją.
Walka z drutowcami nie jest łatwa, ale niestety konieczna, żeby ocalić swoje plony.
