Uprawa selera przez rozsadę

Jak przygotować rozsadę selera, aby uzyskać najlepsze plony?

Chcesz cieszyć się soczystymi i aromatycznymi selerami w swoim ogrodzie? Kluczem do sukcesu jest odpowiednie przygotowanie rozsady selera. Odkryj niezawodne metody, jak zapewnić naszym sadzonkom najlepszy start i obfite plony. Dowiedz się także o innych ważnych aspektach uprawy selera!

Wysiew selera. Jak przygotować rozsadę selera w domu

W naszej strefie klimatycznej seler uprawia się przez sadzonki. Drobne nasiona tej rośliny potrzebują światła do kiełkowania. Nie zakopujemy nasion, a jedynie lekko dociskamy do powierzchni podłoża. Pojemniki rozsady przykrywamy i ustawiamy w ciepłym miejscu. Optymalna temperatura do kiełkowania nasion selera wynosi między 21 a 25 stopni.

Przed wysiewem nasion należy je odpowiednio przygotować. Zawinąć nasiona w kawałki materiału i namoczyć w ciepłej wodzie przez 30 minut. Następnie lekko odcisnąć wodę i umieścić w roztworze ukorzeniacza na 2 godziny.

Seler kiełkuje wolno, kiełki pojawiają się dopiero po 2-3 tygodniach. Przez cały ten czas podłoże powinno być wilgotne, ale nie przemoczone.

Nasiona selera są dość kapryśne i kiełkują z różną skutecznością. Dlatego umieszczamy nawet 8-10 nasion rośliny na każdą komórkę rozsadnika.

Po wykiełkowaniu rozsadę przenosimy w chłodniejsze miejsce, w którym panuje temperatura około 15 stopni. Kiedy siewki wytworzą się dwa lub trzy liście, przesadza się je do większych pojemników. Można je też sadzić w skrzynkach, zachowując odległość 5 cm między sadzonkami.

  • Kiedy wysiewa się nasiona selera na rozsadę?

Seler na sadzonki wysiewa się podobnie jak paprykę i bakłażana. Od połowy lutego do pierwszych dziesięciu dni marca. 

Do gruntu sadzonki przenosimy, gdy mają one 70-90 dni. Ustalając termin siewu, bierzemy pod uwagę czas sadzenia do gruntu. Sadzonki selera sadzi się zwykle koniec maja lub na początku czerwca. W szklarni na początku maja. Zatem nasiona wysiewamy 2,5-3 miesiące wcześniej.

Najlepiej wybierać wczesne i średniowczesne odmiany selera. Ich okres wegetacyjny trwa do 140 dni, tj. 4-5 miesięcy od siewu do zbioru. 

Seler jest rośliną dwuletnią. W pierwszym roku życia rozwija liście i korzeń, natomiast w drugim roku kwitnie i wydaje nasiona. Seler jest dość odporny na przymrozki. Jednak niskie temperatury mogą pobudzić młode rośliny selera do kwitnienia jeszcze w tym samym roku. Nastąpi proces tzw. jarowizacji.

Jest to wysoce niepożądane w uprawie. Rośliny skoncentrowane na tworzeniu kwiatów i nasion nie wyprodukują pożądanej wielkości łodyg, a tym bardziej korzeni.

Optymalna temperatura dla wzrostu i rozwoju selera wynosi 18–22 stopnie.

  • Kiedy sadzi się sadzonki selera do gruntu?

Sadzonki selera przed posadzeniem w ogrodzie powinny być dojrzałe i zdrowe. Do tego czasu powinny wytworzyć 5-6 liści.

Uprawa selera. O czym trzeba pamiętać?

Seler najlepiej rośnie w glebach piaszczysto-gliniastych, przepuszczalnych i bogatych w składniki odżywcze, o pH neutralnym lub lekko zasadowym. Idealne rośliny poprzedzające seler to rośliny strączkowe, ziemniaki, kapusta, pomidory, ogórki.

Unikamy sadzenia selera na grządkach, gdzie wcześniej uprawiano inne rośliny baldaszkowate: marchew, pasternak czy koper. Pomoże to zapobiec problemom z chorobami i szkodnikami.

Przygotowanie podłoża pod selera

Przygotowanie gruntu pod uprawę rozpoczyna się jesienią. Konieczne jest głębokie przekopanie gleby na głębokość 25-30 cm. Następnie wzbogacenie jej humusem lub kompostem oraz nawozem azotowym. Wiosną dodajemy nawóz złożony.

Sadzonki umieszcza się w rozstawie zapewniającym odpowiednią przestrzeń dla roślin. Sadzonki sadzi się w odległości około 10 cm w rozstawie rzędów 40–50 cm.

Seler, ze względu na swoje wysokie zapotrzebowanie na wodę, wymaga regularnego i obfitego podlewania. Ziemia wokół roślin powinna być luźna i wolna od chwastów. Podczas wzrostu, słabsze rośliny są usuwane, aby zapewnić odpowiednią przestrzeń dla pozostałych, zależnie od typu selera.

W miarę wzrostu warzywa muszą zostać przerzedzone. Usuwa się najsłabsze rośliny.

W uprawie selera korzeniowego zaleca się zachowanie odległości około 30-40 cm między roślinami. 40-50 cm między rzędami, aby zapewnić wystarczająco dużo miejsca na rozwój.

Dla selera naciowego odległości między roślinami powinny wynosić około 20-30 cm. Między rzędami 30-40 cm, co pozwoli na odpowiedni rozwój łodyg. Te wytyczne mogą się nieznacznie różnić w zależności od odmiany i specyficznych warunków uprawy.

Nawożenie selera

Podczas uprawy zaleca się dokonywanie dwóch nawożeń w sezonie. Pierwsze dwa tygodnie po posadzeniu, a drugie około trzech tygodni później. Ważne jest dostosowanie składu nawozu do typu selera. Do selera korzeniowego w składzie nawozu powinien przeważać potas. Natomiast do naciowego, dla którego zalecane jest stosowanie nawozu z azotem i potasem w równych częściach.

Bielenie selera naciowego

Bielenie selera naciowego to technika stosowana w celu poprawy jego smaku. Sprawia, że  ogonki liściowe stają się bardziej delikatne i mniej gorzkie.

Proces ten polega na ograniczeniu dostępu światła do nadziemnych części rośliny. Prowadzi to do odbarwienia łodyg liściowych.

Rozpoczyna się go około 2 tygodnie przed planowanym zbiorem. Polega na osłonięciu ogonków liściowych materiałem blokującym dostęp światła. Używamy do tego np. czarnej folii lub tektury, przy czym ważne jest, aby nie zakrywać liści.

Osłaniamy tylko łodygi selera naciowego. Liści nie okrywamy!

Kiedy zbieramy warzywa?

Liście selera można przycinać, kiedy potrzebujemy. W okresie jesieni, przed nadejściem przymrozków, należy je całkowicie usunąć. Należy je przygotować do przechowania. Można je mrozić lub suszyć. 

Z kolei zbiór korzeni selera, rozpoczynamy we wrześniu. Zbieramy te, które osiągnęły odpowiednią dojrzałość. W październiku należy wykopać pozostałe korzenie, usunąć liście, a same bulwy przechowywać w chłodnych warunkach. Istnieje również możliwość sadzenia wykopanych korzeni w pojemnikach, aby kontynuować ich uprawę przez sezon zimowy.

Czas udać się z sekatorem do ogrodu. Te drzewa i krzewy trzeba koniecznie przyciąć

Jak karmić piwonie we wrześniu, aby wiosną zachwyciły bujnym kwitnieniem