Nie po to natura obdarzyła nas rytmem dobowym żeby bezkarnie okradać organizm ze snu.
Pędzimy coraz szybciej, na wszystko mamy coraz mniej czasu czego skutkiem jest notoryczne niedosypianie. Jednak doskonale zdajemy sobie sprawę, że na dłuższą metę czasu, który pozyskujemy nie śpiąc, wcale tak naprawdę nie zyskujemy. W wyniku niedosypiania, nasza wydajność spada bowiem drastycznie i efektywność znacznie się pogarsza.
A można lepiej wykorzystać dobowy czas. Odpowiednio się wysypiając i nabierając energii i większej sprawności do działania w ciągu dnia.
Niedosypianie najbardziej doskwiera nocnym markom. Osobom, które długo siedzą w nocy i z trudem budzą się rano. Im później pójdą spać, tym trudniej im zasnąć i rano się rozbudzić, a tym samym wejść na pełne obroty.
W okresie jesienno-zimowym skutki niedospania nasilają się w dwójnasób. Sen jest naszym wielkim sprzymierzeńcem i nie warto z nim walczyć, próbując na siłę zachować wieczorną aktywność. To nie przyniesie pożądanej skuteczności.
Każdemu może przydarzyć się nagła potrzeba zarwania nocy i nie musi to mieć negatywnych następstw dla zdrowia, ale za regularne niedosypianie przyjdzie nam zapłacić problemami zdrowotnymi.
Optymalna długość snu jest w dużej mierze zależna od wieku.
Charles Czeisler, profesor z Uniwersytetu Harvarda, w latach 2004-2014, przeprowadził szczegółowe badania, których celem było ustalenie, zależności długości snu, zdrowotnych skutków niedosypiania i ich zależności od wieku człowieka.
W wyniku badań sporządził tabelę optymalnego dla danego wieku zapotrzebowania organizmu na sen:
- Noworodek (0-3 miesiąca): 14 do 17 godzin
- Niemowlę (4-11 miesiąca): od 12 do 15 godzin
- Dziecko (1-2 lata): od 11 do 14 godzin
- Przedszkolak (3-5 lat): od 10 do 13 godzin
- Dziecko w wieku szkolnym (6-13 lat): od 9 do 11 godzin
- Nastolatek (14 do 17): 8-10 godzin
- Młodzież (18-25 lat): od 7 do 9 godzin
- Dorosły (26-64 lata): od 7 do 9 godzin
- Senior (powyżej 65 lat): od 7 do 8 godzin
Badania pozwoliły także ustalić, że nie tylko długość snu jest istotna ale również jakość. Okazuje się, że 6 czy 7 godzin zdrowego, spokojnego i głębokiego snu regeneruje organizm nieporównywalnie bardziej, niż 10 godzin snu z niepokojącymi snami, snu płytkiego i przerywanego.
Dlatego ważne, by zadbać o jego jakość.
Oczywiście w przypadku jednorazowego stresu, z powodu problemu, czekającego nas stresu następnego dnia, np rozmowa o pracę lub egzamin, większość osób nie będzie w stanie całkowicie się zrelaksować. Warto jednak mieć świadomość, że poniekąd mamy wpływ na to jak będziemy wtedy spać. Jeśli pozwolimy odpłynąć myślom, skierujemy je na coś przyjemnego i posłuchamy relaksującej muzyki, uda nam się spać spokojniej, niż gdy pozwolimy myślom wciąż krążyć wokół stresującej sytuacji.
Gdy się denerwujemy, nasz organizm uwalnia kortyzol, zwany „hormonem stresu”. Gdy jego poziom jest zbyt wysoki, organizm nie może zapaść w sen potrzebny do regeneracji.
Z czego wynikają problemy ze snem? Oto główne przyczyny:
Do najczęstszych przyczyn zaburzeń snu, należy stres i otaczająca nas technologia. Jej nadmiar skutecznie utrudnia nam zasypianie.
Organizm uwalnia także melaninę, dzięki której nasz sen jest głębszy, a my śpimy lepiej. Gdy narażamy go na nadmierne emitowanie światła z urządzeń elektronicznych, ilość wydzielanej melaniny zmniejsza się. Z tego względu zaleca się zasypianie w ciemności.
Są takie powiedzenia:
„Sen to najlepszy środek przeciwbólowy”, „Tylko człowiek wyspany może być szczęśliwy”
i jest w nich dużo prawdy.
Zadbaj o dobry sen, a jakoś Twojego życia znacznie się poprawi.