Pewnie każdy z Was zetknął się z tą pachnącą pelargonią. Nie bez powodu kochały i doceniały ją nasze babcie. Dawniej to była bardzo popularna roślina. Jej liście roztaczały wokół siebie przyjemną, orzeźwiającą woń. Kwiaty zachwycały delikatnym urokiem. Ostatnio jednak zniknęła z naszych parapetów. A szkoda, ponieważ warto ją uprawiać w domu ze względu na liczne właściwości lecznicze. Zobacz, jakie działanie ma geranium anginka i jak je wykorzystać dla zdrowia.
Anginka, inaczej zwana, pelargonią pachnącą lub geranium, przybyła do nas z RPA w XIX wieku. Trudno sobie wyobrazić, że tak prosta i rozpowszechniona od wielu lat roślina przywędrowała z tak daleka.
Uprawa rośliny
W zależności od odmiany jej zapach przypomina czekoladę, truskawkę, cytrusy lub jabłko. Można ją rozpoznać po szerokich liściach, które porastają liczne włoski.
Anginka nie jest szczególnie wymagająca w uprawie w domu. Lubi słońce i glebę o odczynie obojętnym.
Potrzebuje nawozów bogatych w azot, fosfor oraz potas. Te dwa ostatnie w okolicach kwietnia, przed uformowaniem pąków. Pomogą jej uformować bujne kwiaty.
Nie wymaga dużej doniczki. Lepiej jest przesadzać geranium raz w roku na wiosnę. Nowa doniczka powinna być o 1-2 cm większa niż poprzednia. Wyposażona w otwór drenażowy i warstwę drenażową. Można użyć keramzytu, łamanej cegły lub ceramiki.
Anginka nie lubi przelewania, szybko wtedy gniją jej korzenie i opadają kwiaty. Zwiększa się podatność na pleśń i mączniaka.
Właściwości i zastosowania anginki
Pelargonia pachnąca jest od dawna stosowana w medycynie ludowej.
Ze względu na dużą zawartość olejków eterycznych znajduje szerokie zastosowanie w wytwarzaniu mydeł, perfum i innych produktów kosmetycznych.
Wydzielane przez roślinę fitoncydy wpływają na mikroklimat w pomieszczeniach. Oczyszczają z drobnoustrojów i odświeżają powietrze.
Działanie lecznicze
Zielone części rośliny zawierają saponiny, katechiny, alkaloidy, antocyjany i flawonoidy. Związki chemiczne o właściwościach garbujących, przeciwwirusowych i przeciwbakteryjnych.
Zawierają także makro- i mikroelementy, witaminy C i K oraz karoten. Ważnym pierwiastkiem o działaniu przeciwbakteryjnym i szeroko stosowanym w perfumerii i kosmetologii jest aromatyczny alkohol — geraniol.
Wskazania do stosowania geranium
Zakres stosowania pelargonii jest bardzo szeroki. Ma działanie antyseptyczne, przeciwbólowe, moczopędne, przeciwwirusowe, bakteriobójcze, przeciwcukrzycowe i hemostatyczne.
Na bazie pelargonii wykonuje się środki lecznicze stosowane w leczeniu zapalenia krtani, zapalenia ucha środkowego, zapalenia zatok czy zapalenia migdałków.
Anginka dobrze łagodzi ból w nerwobólach międzyżebrowych, osteochondrozie, zapaleniu korzonków nerwowych, ostrogach piętowych.
Wystarczy przetrzeć bolące miejsce świeżym liściem geranium. Następnie zawinąć, aby miejsce się zagrzało.
Stosowana jest też w leczeniu układu rozrodczego (zespole napięcia przedmiesiączkowego, torbieli jajnika).
Znalazła też zastosowanie w leczeniu wszawicy. Pomaga przy neurastenii, bezsenności, bólach głowy, ma korzystny wpływ na układ nerwowy.
Pomaga zatrzymać krwawienie z żołądka, macicy i płuc z nosa. Ma właściwości leczące rany. Geranium znajduje zastosowanie w leczeniu czyraków, wrzodów, egzemy, odmrożeń i skaleczeń.
Owady wyjątkowo nie lubią zapachu anginki więc działa na nie odstraszająco.
Świeże liście i sok
Świeże liście anginki pomagają w stanach zapalnych i zapaleniu ucha środkowego. Należy je zmiażdżyć i nałożyć jak kompres. W przypadku bólu ucha zwinąć liść w rurkę i włożyć do środka. Nie upychać go w środku. Rulon pozwoli angince zadziałać, a po czasie łatwo będzie wyjąć z ucha.
Wywar z liści pelargonii pachnącej
Wywar można przygotować z suchych i świeżych liści. Niektóre przepisy wykorzystują korzenie i kwiaty.
Aby przygotować wywar, potrzebujesz 1 łyżki suchych liści i szklankę wrzącej wody. Gotuje się przez minutę, parzy 30 minut.
Zażywa jedną łyżkę stołową produktu w czasie posiłków trzy razy dziennie.
Herbata z liści geranium jest zalecana przy bezsenności, nerwicach i zaburzeniach trawienia.
Odwar z korzeni rośliny
Odwar można przygotować z korzenia i jest przeznaczony do użytku zewnętrznego. Znajduje zastosowanie w otolaryngologii, kosmetologii i nadciśnieniu.
Do przygotowania odwaru potrzebujesz, jednej łyżki stołowej suchego korzenia i szklanki wrzącej wody. Zaparzaj przez 2 godziny.
Napar z geranium
Zimny napar pozwala zatrzymać jak najwięcej składników odżywczych z liści i korzeni. Na jedną szklankę zimnej przegotowanej wody drobno pokrój 10 liści i dodaj 1 łyżeczkę miodu. Odstaw na 8 godzin.
Wlew łagodzi stany zapalne jamy ustnej i gardła.
Nalewka
Do przygotowania nalewki alkoholowej potrzebujesz 3 łyżki pokruszonych liści rośliny i 0,5 szklanki alkoholu. Zalej liście alkoholem i odstaw na 7 dni w temperaturze pokojowej.
Używaj 0,5 łyżeczki 2 razy dziennie, po rozcieńczeniu jedną łyżką wody.
Gardło i błony śluzowe płucze się rozcieńczonym roztworem. Rany przemywa, a także stosuje się doustnie przed snem na bezsenność.
Olejek eteryczny
Olej pozyskiwany jest z nadziemnej części rośliny metodą destylacji z parą wodną. Głównymi producentami są takie kraje jak Algieria, Francja, Bułgaria, Tunezja, Hiszpania, Maroko, Włochy.
Olejek eteryczny ma właściwości:
- antyseptyczne,
- łagodzące, kojące
- uśmierzające,
- tonujące,
- moczopędne,
- zwężające naczynia krwionośne
- przeciwzapalne,
- bakteriobójcze,
- hemostatyczne,
- przeciwcukrzycowe,
- owadobójcze,
- gojące,
- ściągające,
- cytofilaktyczne.
W domu możesz użyć olejku eterycznego jako aromaterapii. Wystarczą 2-3 krople na lampę zapachową.
Pomoże to ustalić biorytmy, poradzić sobie z bezsennością i obniżyć ciśnienie krwi.
Pelargonia pachnąca w kosmetyce
Olejek z rośliny ma właściwości regenerujące. Dzięki czemu jest niezastąpiony w pielęgnacji skóry matowej i starzejącej się.
Jest w stanie zmniejszyć zmarszczki mimiczne, poprawić owal twarzy i zatrzymać wilgoć w skórze.
Pomaga w walce z trądzikiem.
W czystej postaci olejku nie nakłada się na skórę. Dodaje się go do oleju bazowego. Na przykład oleju z pestek winogron, moreli, brzoskwini, migdału, jojoby lub oliwy z oliwek. 4-5 kropli olejku eterycznego dodaje się do 10 ml olejku bazowego.
Jak stosować anginkę
Nadciśnienie
Anginka jest w stanie obniżyć ciśnienie. Po prostu ugniataj ją w dłoniach i wąchaj świeży liść. Możesz zawinąć w cienką chusteczkę i zawiązać na szyi jako zawieszkę.
Możesz także użyć olejku z rośliny. Upuść kilka kropel na chustkę zawiązaną na szyi lub poduszkę, na której śpisz.
Ból głowy
Przy migrenach i bólach głowy pomocny będzie olejek z geranium. Możesz dodać kilka kropel do lampy zapachowej lub chustki czy szalika, które wiążesz na szyi.
Na hemoroidy
Liście rośliny zwiń w rurki i wprowadzać do odbytu 1-2 razy dziennie po wypróżnieniu.
Na bezsenność
Dobry sen upuść kilka kropli olejku lub połóż obok łóżka kilka zgniecionych listków anginki.
Na biegunkę
Leczenie długotrwałej biegunki jest skuteczne naparem z rośliny.
Wlej 0,5 litra wody o temperaturze pokojowej do słoika. Dodaj 2 łyżki pokruszonych liści i odstaw na 8 godzin.
Napar odcedź i pij w ciągu dnia w małych porcjach.
Na nerwy
Liście należy przełożyć do naczynia. Następnie zalewamy je gorącą wodą (ale nie wrzątkiem) parzymy przez 10 minut pod przykryciem. Po upływie tego czasu napar nadaje się do picia.
Taka herbata jest polecana dla osób, które odczuwają stany lękowe lub mają problemy ze snem.
Na egzemę i zapalenie skóry
Łyżkę świeżych, porwanych liści rośliny zalej szklanką gorącej wody i umieść w łaźni wodnej na 10 minut. Odcedź i dodaj gorącą wodę do objętości 200 ml.
Dotknięte obszary skóry smaruj wywarem, nakładaj na nie okłady.
Na zapalenie ucha środkowego
Do leczenia będziesz potrzebować:
- 5 liści geranium,
- 1 łyżkę alkoholu kamforowego
- 50 gramów mąki żytniej lub owsianej.
Liście rozgniata się, wszystkie składniki miesza i robi kompres. Kompres nakłada się na ucho zewnętrzne.
Przeciwwskazania do stosowania anginowca
Jak każdy lek, preparaty na bazie geranium należy stosować po konsultacji z lekarzem. Niezalecana jest dla dzieci poniżej 6 lat, Także dla kobiet w ciąży i w okresie laktacji.
Trzeba też wiedzieć, że anginka może powodować alergie i nasilać ataki astmy.
